aวันหนึ่งสุนัขจิ้งจอกได้เชิญนกกระสาให้มากินอาหารเย็นที่บ้านของมัน และด้วยต้องการที่จะทำให้แขกที่มันได้เชิญมากับตัว ของมันเองเกิดความสนุกสนาน จึงเอาอาหารจำพวกซุปใส่จานแบนๆ ก้นตื้นออกมาให้นกกระสากิน สุนัขจิ้งจอกกินน้ำซุปที่อยู่ในจาน แบนๆก้นตื้นนั้นอย่างสะดวกสบายและรวดเร็ว ส่วนนกกระสาด้วยมันมี ปากที่แหลมยาวนั่นเองจะดื่มกินก็ไม่ถนัด จึงได้แต่จิกๆ ไปตามเรื่อง เสร็จงานเลี้ยงแล้วก็ยังไม่หายหิว เพราะเกือบ จะเรียกว่าไม่ได้กินเอาเลยทีเดียว ในชั่วขณะหนึ่งสุนัขจิ้งจอกแอบหัวเราะกับตัวเองอย่างสนุกสนาน แล้วยังถามนกกระสาว่าอาหารของมันไม่ถูกปากหรือไง?ถึงได้กินน้อยนัก นกกระสาพูดเล็กน้อยและตอบขอบใจสุนัขจิ้งจอกที่ได้เชิญ ให้มันมากินอาหาร และสุดท้ายมันก็ได้บอกเชิญ ให้ไปกินอาหารที่บ้านของมันบ้างเป็นการตอบแทน สุนัขจิ้งจอกรีบรับคำ ตกลงที่จะไปในวันรุ่งขึ้นทีเดียว ครั้นได้เวลาสุนัขจิ้งจอกก็มาถึงที่บ้านของนกกระสา สุนัขจิ้งจอกกล่าวคำสวัสดีแล้วลงนั่งที่โต๊ะที่นกกระสา ได้จัดเตรียมเอาไว้ให้ นกกระสายกอาหารใส่ถ้วยปากแคบทรงสูงออกมา พลางเชิญให้สุนัขจิ้งจอกกิน สุนัขจิ้งจอกทำหน้าเจื่อนๆ ด้วยเพราะไม่สามารถที่จะเอื้อมปากของมันลงไปกินอาหาร ในถ้วยปากแคบทรงสูงนั้นได้ จึงได้แต่เลียๆอาหารที่ติดอยู่ที่ ข้างๆปากถ้วยนั้นอย่างเดียว และมองดูนกกระสาเพลิดเพลิน กับการกินอาหารของมัน นกกระสานั่งกินอาหารเหล่านั้น อย่างสะดวกสบายและรวดเร็วตามที่มันต้องการ สุนัขจิ้งจอกยังคงอยู่ในความหิว และในที่สุดก็บอกลาเจ้าของบ้านด้วยกริยา ที่สุภาพที่สุดที่มันจะแสร้งทำได้ พลางพูดว่า อาหารมื้อนี้ดีเสมอมื้อที่มัน จัดเลี้ยงเมื่อวันก่อน และมันก็แน่ใจว่านกกระสาจะต้องแอบหัวเราะ เยาะมันเหมือนอย่างที่มันแอบหัวเราะเยาะนกกระสาวันนั้นอย่างแน่นอน
